سلام دوستان گلم امیدوارم هر جا که هستید سلامت باشید و ایام به کامتان باشد.
دیروز یکی از دوستان عزیزم بر اثر یک سانحه تصادف جان خود را از دست داد خیلی خیلی ناراحت شدم، رفیقی که تا چند روز پیش با هم بودیم و با هم صحبت میکردیم الان دیگر در بین ما نیست. چقدر از دست دادن عزیزان سخت است!! نمیدونید چقدر خانواده اش گریه و زاری کردند،و چقدر....قدر خودتون خانواده تون و عزیزانتون رو بدونید و تا میتوانید به همدیگر محبت و عشق و مهربانی هدیه بدید.
بر دوستان رفته چه افسوس میخوری *** ما هم مگر جواز اقامت گرفته ایم.
با خود میگویم واقعا روزی نوبت من هم خواهد رسید،آیا مرگ مرا در آغوش خود خواهد گرفت،در جواب خودم باید بگویم که آری دیر یا زود باید من هم بروم و با این دنیا خداحافظی کنم. پس چرا خودم را آماده سفر نکنم. دیروز خیلی چیزها رو از زندگی یافتم.
دوستان عزیزم قدر زندگانیتنو قبل از مرگ بودنید و با خود بیاندیشید که برای چه زندگی میکنید و برای چه به دنیا آمده اید.
بدونید که همه ما روزی خواهیم رفت و جز کفن چیزی را با خودمان از این دنیا نخواهیم برد.
پس تا میتوانیم باید قدر تک تک لحظه های عمرمان را بدانیم و تا میتوانیم عمل صالح و کار خوب و نیک انجام دهیم و هدفی جز خدا نداشته باشیم.
هر جا باشیم مرگ به سراغمان خواهد ما حتی در قله های و کوههای سربه فلک کشیده.
بساط عمر نیرزد به زحمت چیدن*** چه چیدنی که باید نچیده بر چیدن
دعایم کنید
[ یکشنبه 87/7/14 ] [ 8:17 صبح ] [ مجتبی نصیری ]