سلام به همه دوستام در ابتدای مطالبم در این سال جدید امیدوارم که سال خوبی داشته باشید و همواره شاد و موفق باشید.

مدتی بود نبودم به خاطر اینکه قسمت شد اول سال برم مکه معظمه و مدینه منوره

جایتان بسیار بسیار خالی بود در مدینه در بقیع در مسجد النبی در مسجد الحرام

وقتی برای اولین بار خانه خدا را میبینی احساس داری که اون احساس رو به هیچ وجه فراموش نمیکنی و انگار خدا را در دلت  احساس میکنی امیدوارم قسمت همه شما عزیزانم بشود.

خدای منان را شکر می گوییم که توفیق زیارت خانه کبریایی خودش و نبی مکرمش و زیارت ائمه بقیع را نصیب من کرد و لبیک مرا پذیرفت و مرا به میهمانی خودش دعوت کرد.

شاید اصلا فکر نمی­کردم که در ایام جوانی به مکه و مدینه مشرف شوم و حالا که چند صباحی از آن سفر عظیم گذشته است باز فکر می­کنم که خواب دیدم و انگار رویای بیش نبوده ، ولی باز خدا را شاکرم که در ایام جوانی مرا به سوی خودش خواند.

قبل از اینکه به به این سفر معنوی بیایم دوست داشم جایی باشد که بتوانم با خدای خود عهد و پیمان ببندیم جایی که حرمت داشته باشد و بیشتر خدا را احساس کنم و  دل خود را از آلودگى هایى نظیر قساوت قلب و تنگ نظرى و غفلت و یاس پاک کنم و دلم را زنده کنم و بسوی او پرواز کنم  .و بهانه ای برایم باشد تا بتوانم با خدای خود بهتر صحبت کنم تا اینکه بهانه را در این سفر پیدا کردم.  سفری که گذشت از مال ، گذشت از جان و گذشت از شهوات است. آری حج، حجی که  در آن حاجی، مقام و لباس، عنوان، نام و بستگان خود را کنار میگذارد.