لجبازی تا آخرین
نفس
سلام دوستان گلم
لجبازی
، ساییده شدن ستون‌های زندگی‌ست
اگر با هم مشکلی
دارید ، لجبازی نکنید. زیرا لجبازی، مسابقه‌یی‌ست که هر دو طرف به سوی نابودی رقابت می‌کنند و آنقدر
خودشان را زجر می‌دهند که منتظر
آتش‌بس این جنگ هستند و در این میان، ممکن است دست به کارهایی
بزنند که تبعات
آن خیلی سنگین و غیرقابل جبران باشد! اگر در مسابقه‌ی لجبازی، شخصی یکدنده باشد و نخواهد
به حالت عادی برگردد ، زندگی او روز به روز تلخ‌تر می‌شود. خانمی بر اثر لجبازی با شوهرش
خانه را ترک و به اصطلاح قهر کرده و
به خانه‌ی پدرش رفته است، ولی شوهر یکدنده‌ی او به هیچ قیمتی
راضی نمی‌شود که
بپذیرد اشتباه کرده است. خانم به هر دری که زده است، از تلفن، ریش‌سفید و غیره، شوهر می‌گوید:
«هرکس رفته، با پای خودش برگردد.» این خانم که دو فرزند دارد، چه ضربه‌ی مهلکی می‌خورد...!
اگر در زندگی یک نفر هم دست به لجبازی
زده است، دو نفر نشوید!
البته
آن یک نفر هم اشتباه میکند. برای چه کسی لجبازی می‌کنید؟ برای کسی که چه‌قدر او
را دوستش داشتید! مگر او عوض شده است؟
در هر صورت عواقب
لجبازی متوجه طرفین می‌باشد و از همه مهم‌تر، مبادا فرزند شما نیز یاد بگیرد و همان بلا را سر شما
بیاورد که در این مورد هیچ‌چیز
نمی‌توانید بگویید. مثلا نوجوانی که لجبازی میکند و دیگر درس
نمی‌‌خواند و
هر چه به او می‌گویید فایده ندارد ، در نتیجه سرنوشت او تغییر میکند. در حقیقت، خودتان به او آموزش داده‌اید.
به جامعه نگاه کنید... چه
جوان‌هایی که اسیر لجبازی شده‌اند و خودشان را بیچاره کرده‌اند!
پس منطق، منطق
و منطق!
دوستی
خود را ابراز نمایید و به آینده موکول نکنید
تحسین و تشویق، بهترین
ابزارهایی هستند که می‌تواند خستگی انسان را بکاهد. تحسین در همه‌جا هست؛ در نیروی نظامی، کلاس
درس، اتاق بارزگانی و باید در منزل
هم باشد. زن، شوهر خودش را تحسین کند و مرد هم با زبان از او
تشکر عاطفی نماید.
مواظب باشید دیگران آنقدر همسر شما را تحسین و تشویق نکنند که جای شما را بگیرند!
یک مرد برای تشویق و تحسین، بیش از هر
کسی به همسرش نیاز دارد.
شما می‌توانید با یک
جمله‌ی ساده و عادی او را خوشحال کنید! خیلی از خانم‌ها می‌گویند: « وقتی همسر ما از راه می‌رسد،
با جمله‌یی تحسین‌آمیز ، احساس
نشاط را در او ایجاد می‌کنیم.» برخی مردان سال‌های سال تلاش می‌کنند،
اما دریغ
از یک تحسین! این جملات را زنان بخوانند و خوب بیندیشند
ستایش
از همسرت را آنقدر به تعویق مینداز
که
برگ‌های سپید بر ابروانش بنشیند ،
و
یا سرود وداع را بخواند ،
زیرا
در آن موقع هر چه قدر هم که فریاد بزنی
برای
او اهمیتی نخواهد داشت.
او
نخواهد فهمید که برایش چه‌قدر اشک ریخته‌ای!
اگر
تصور میکنی او لیاقت ستایش و تحسین را دارد،
حالا
بهترین وقت است
زیرا
وقتی مرد ،
دیگر
نخواهد توانست سنگ قبرش را بخواند!1
شما آقایان حتی با
شاخه‌یی گل هم که شده از همسر‌تان تشکر کنید. آنقدر این کار خوب و ارزشمند است که نمی‌توان برایش حد
و اندازه گذاشت، ولی توجه کنید که
هدیه‌ای ارزان با عواطف و سپاس، بهتر از هدیه‌ی گران بی‌عاطفه
است. این رفتار
را کم‌کم به فرزندان خود منتقل کنید. البته وقتی فرزند شما نظاره‌گر رفتار شما باشد
، خود به خود این رفتار در او شکل می‌گیرد.
شما
خانم ها هم بهتر است با روی خوش و حسن معاشرت و همچنین احترام گذاشتن به شوهرتان
از او قدر دانی کنید.
[ دوشنبه 88/4/8 ] [ 8:29 صبح ] [ مجتبی نصیری ]
