این روزها بوى شهر کربلا، حرم شریف تو را حس
مى‏کنم. چگونه در انتظار حرکت کاروان بمانم. هر لحظه دلم به سوى تو پَر
مى‏کشد و در هواى حریم مبارک تو نفس مى‏کشد. آنجا که چلچراغ‏ها نور دیگرى
دارند، کبوترها معصوم‏تر و زیباترند،  آنجا که از قبه مبارک تو تا آسمان خدا
نورافشان است. آنجا که زمین بر خود مى‏بالد و فخر مى‏فروشد چون همچو تو
میهمانى در آغوش دارد؛ و خورشید چه شعف و غرورى دارد که در صحن و سراى تو
نور مى‏پاشد. چه شورانگیز است وقتى سر بر آستان تو مى‏ساییم. از خدا،
پیامبر و اجداد پاک تو و فرشتگان محافظ بارگاهت اذن دخول مى‏خواهیم که
داخل شویم. اکنون با تمام وجود بر تو امین خدا سلام و درود مى‏فرستیم.
خدایا، هر چه زودتر ما را به این حریم و حرم برسان تا شاید زیارت آن معصوم
و سیلاب اشک، آتش درون‏مان را آرام کند.

دوستان عزیزم نایب زیاره همه شما در کربلای معلی و نجف و کاظمین خواهم بود. حلالم کنید و برایم دعا کنید.