پیامبر
گرامـی اسلام در مـوارد گوناگـون و به مناسبت های مختلف و تعبیـرات متفاوت
دربـاره مقام و عظمت فاطمه(س) سخـن گفته است. رسول خدا که خود مربی آن
حضرت بـوده و در پرورش جنبه های وجـودی فاطمه زهرا(س) بزرگتـریـن نقـش را
داشته است، بهتـر از هـر کـس می تواند در باره او و ویژگیهای والایش سخـن
بگوید. در ایـن قسمت به چنـد گفتار از پیامبـر(ص) در باره فاطمه(س) بسنـده
مـی شـود.

- فاطمه محور حق و باطل است

در
روایات مختلف و به مناسبت های گوناگـون از پیامبر(ص) نقل شده است: "ان
الله لیغضب لغضب فاطمه و یرضـی لرضاها"(1) خداوند به هنگام خشمگین شدن
فاطمه خشمگیـن مـی شـود؛ و هنگام خـشنـودی او خـشنود می گردد. و در برخی
روایات چنیـن نقل شده است: "انها بضعه منی یوذینی ما آذاها(2)؛ او پاره
تـن من است ، هر که او را آزرده نمـایـد، مـرا آزرده کـرده است". و در
بعضـی نقل ها اضافه شـده است: "... و یسرنـی ما سـرها"(3) ؛ آنچه او را
شـاد نمـایـد، مـرا شـاد مـی گـردانـد".

-  او بهترین زنان جهان است

پیامبر
گرامی اسلام در مناسبت های بسیار فرمود: فاطمه(س) بهتریـن ِ زنان جهان
است. روزی علی و فاطمه و حسـن و حسین در محضر پیامبر بـودند. رسول خدا
فرمود: پروردگارا! تو خود می دانی اینان اهل بیت و گرامـی تریـن انسان ها
نزد مـن هستند. پـس دوست بدار کسانـی که اینها را دوست مـی دارند. و دشمن
بدار کسانـی که اینان را دشمـن مـی دارند .. . و کمک کـن کسانـی را که به
اینها کمک مـی کننـد و آنان را از هر ناپاکـی، پاک گـردان و آنان را از
هـر گناهـی در امان بـدار . آنگاه فرمـود:

یا علی!
تـو امام امت و جانشیـن مـن هستی، که مومنان را به سوی بهشت می کشانی و
گـویا می بینـم دخترم فاطمه در حالی که بر اسبـی از نـور سـوار است و
فـرشتگـان زیادی اطـراف اوینـد، وارد صحنه قیامت می شود ، و زنان مومـن
امتـم را به بهشت سوق می دهد. پـس هر زنی که در شبانه روز نماز بخـواند و
روزه به جا آورد و حج کند و زکات مالـش را بپردازد و از شوهرش اطاعت کند و
بعد از مـن ولایت علی را پذیرا باشد، با شفاعت دخترم فاطمه وارد بهشت می
شـود. او سرور زنان جهان است. سؤال شد: آیا او سرور زنان ایـن جهان است؟

فرمود:
مریم دختر عمران، سرور زنان ایـن جهان است. دخترم فاطمه سرور زنان تمام
عالـم، از اولین و آخـریـن خـواهـد بـود. او در محراب عبادت می ایستد، در
حالـی که هفتاد هزار فرشته مقرب به وی سلام مـی کنند، و همان طـور که
فرشتگان مریـم را مـورد خطاب قرار می دادند، او را نیز مـورد خطاب قرار
داده و مـی گـویند: " ان الله اصطفاک و طهرک و اصطفاک علـی نساء العالمیـن
" (4)؛ همانا خـداوند تـو را بـرگزید و پاکیزه گـردانیـد و در میان زنان
جهان تـو را بـرتـری داد.(5) سیـدة النساء بـودن آن حضـرت چنان مشهور و
معروف بـود که هیچ مسلمانـی تـوانایـی انکـار آن را نـداشت؛ از ایـن رو
امامان معصـوم(ع) و پیروان آنها، در مـوارد گوناگـون از ایـن مـوضـوع بهره
مـی جستند و از آن برای اثبات حقانیت علـی(ع) استفاده مـی کردند و مخالفان
هـم تـوانایی انکار آن را نداشتند.

- آیه تطهیر در باره فاطمه است

انس
بـن مالک نقل می کند: پیامبر گرامی اسلام ، مدت شـش ماه ، در آن هنگام که
برای اقامه نماز صبح از خانه خارج می شد، چـون به خانه فاطمه می رسید، می
فرمـود: ای اهل بیت پیامبر! نماز، و آنگاه آیه "انمـا یـریـد الله لیذهب
عنکـم الـرجـس اهل البیت و یطهرکــم تطهیرا"(6) را قرائت می کرد.

 
فاطمه در نگاه علی علیه السلام

 - مبـاهـات علـی(ع) به همسـری فـاطمه(س)

حضرت علـی(ع) در مـوارد گوناگـونـی بـرای اثبات حقانیت خـود به داشتـن همسـری چـون فـاطمه(س) استنـاد مـی کرد؛ از جمله:

1ـ
در جریان سقیفه علی(ع) ضمـن برشمردن فضایل و کمالات خـویـش و اینکه او
بایـد بعد از پیامبر رهبـری و هـدایت جامعه اسلامـی را عهده دار شود به
ابـوبکر فرمود: تو را به خدا سوگند می دهـم! آیا آن کسـی که رسـول خدا او
را برای همسری دخترش برگزید و فرمـود:
خـداوند او را به همسری تو (علـی) در آورد، مـن هستـم یا تـو؟! ابوبکر پاسخ داد: تو هستی.( 7)

2ـ
در جریان شورای شـش نفره که به توصیه خلیفه دوم برای انتخاب جانشیـن وی
تشکیل شده بـود و حضرت علـی(ع) یکـی از آنان محسـوب مـی شـد، حضرت خطاب به
سایر اعضا فرمـود: شما را به خـدا سـوگند می دهم! آیا در بیـن شما به جز
مـن کسی هست که همسرش بانوی زنان جهان بـاشـد؟ همگـی پـاسخ دادنـد: نه.(8)

3ـ
معاویه به علـی(ع) نامه ای مـی نـویسد و برای خـود افتخارها و امتیازهای
علـی(ع) را مـدعی مـی شـود. علـی(ع) در پاسخ،ضمـن رد امتیازهای بـی اسـاس
معاویه، به فضیلتها و امتیازهای خـود اشاره کرده، می فرماید: نمی بینی
مردمـی از مهاجران را در راه خدا شهید نمودند که همگان از فضیلتی برخوردار
بـودند، تا آنکه شهید ما ـ حمزه ـ شـربت شهادت نـوشید و به سیدالشهدا ملقب
گردیـد، و چـون رسـول خـدا(ص) بر او نماز خـوانـد، به گفتـن هفتاد تکبیر
او را مخصـوص گرداند؟! نمی بینی مردمانی در راه خدا دست خـود را دادند و
ذخیره ای از فضیلت برای خود نهادند، و چـون یکی از ما را ضربتی رسید و دست
وی جدا گردید (جعفر بـن ابی طالب)، طیارش خـواندند که در بهشت به سـر بـرد
و ذوالجناحیـن که با دو بال پـرید؟! و اگـر نبـود که خدا خـود ستـودن را
نهی کرد، گـوینده (علـی) فضیلتهای فـراوانـی بـرمـی شمرد که دلهای مـومنان
با آن آشناست و در گـوش شنـونـدگان خـوش آواست ...

 
فاطمه(س) در نگاه امام حسن(ع)

امام
حسـن(ع) در موارد متعددی راجع به مادر گرامیـش ، سخـن گفته است، از جمله
نقل شـده است : مـادرم را دیـدم که در شب جمعه در محراب عبادت ایستاده و
پیـوسته تا هنگامـی که خـورشید پهنه افق را فرا گرفته بود، مشغول رکـوع و
سجـود بـود، و شنیـدم که برای مردان و زنان باایمان دعا می کرد و اسامی
یکایک آنها را مـی بـرد و برای خویشتـن چیزی از خدا نخـواست. عرض کردم:
مادر! چرا همان گـونه که برای دیگران دعا می کنی، برای خـود دعا نمی کنی؟

فرمود: فـرزنـدم! اول همسـایه، بعد از آن خـانه . (9)

 
فاطمه(س) از نگاه امام حسین(ع)

امام
حسیـن(ع) در مـوارد متعددی از مـادرش فـاطمه به عظمت یـاد کرده و از اینکه
مادری چـون فاطمه دارد، مباهات مـی کند و آن را از امتیازات و برتری خـود
بر دیگران به حساب مـیآورد. در جریان عاشـورا ایـن مـوضـوع به خـوبـی
مشـاهـده مـی شود .

در روز عاشورا بعد از شهادت علی
اصغر، امام حسیـن(ع) بر مرکب خویـش سـوار شد و برای جنگ و جهاد حرکت کرد و
اشعاری خـواند که مضمونش چنین بود:

... عمر سعد با
لشکری سنگیـن برای ظلم و ستـم به سوی مـن آمده ، نه  به جهت کار ناشایستـی
که از من سر زده باشـد. تنها جرم مـن آن است که به روشنایـی خـورشیـد و
ماه (پیامبـر و علـی) افتخار مـی کردم. به علـی که پـس از پیامبر برترین
بود و به پیامبر قرشی از طرف پدر و مادر. بهتریـن مخلـوقات ، پدرم بـود و
بعد از آن مـادرم. پـس مـن فـرزنـد بهتـریـن انسـانها هستم.

 
فاطمه(س) در نگاه امام سجاد(ع)

امام سجـاد(ع) نیز در مـواردی از عظمت و مـرتبت فـاطمه(س) سخـن گفته است؛ از جمله:

-فراگیری دعای فاطمه

امام
سجاد(ع) مـی فرماید: در روز عاشـورا، پدرم مرا در حالـی که خـون از بدنـش
می جـوشید، به سینه چسبانید و فرمود: پسرم! دعایی را که مادرم فاطمه زهرا
به مـن آمـوخته است و او خـود از رسـول خـدا فـرا گرفته و پیامبـر آن را
از جبـرئیل فـرا گـرفته که به هنگام گرفتاری و نیاز شـدیـد و مشکلـی که
برای وی پیـش مـیآمـد بخواند، از من فرا گیر و بخوان:

"بحق
یـس و القرآن الحکیـم و بحق طه و القـرآن العظیـم یا مـن یقدر علی حوائج
السائلیـن، یا مـن یعلـم ما فی الضمیر، یا منفس عن المکروبین یا مفرج عن
المغمـومیـن، یا راحم الشیخ الکبیر، یا رازق الطفل الصغیر، یا مـن لا
یحتاج الی التفسیر صلی علی محمد و آل محمد." (10)

-شفاعت فاطمه برآورده می شود

امام
سجاد(ع) مـی فرماید: آن گاه که قیامت فرا رسـد ، منادی ، ندا دهد : در
ایـن روز، ترس و اندوهی به خـود راه ندهید. هنگامـی که چنین اعلام شـود،
تمام مردم سرها را بلند مـی کننـد و از ایـن عفـو عمومی خـوشحال می شوند و
وقتی گفته شـود: کسانی که به آیات ما ایمان آوردنـد و مسلمـان شـدنـد،(11)
به جز مسلمـانـانـی که دوستـدار اهل بیت هستند، همگـی سـرها را بزیر
اندازنـد. آن گاه اعلام می شـود: ایـن است فاطمه دخت محمد. او و همراهانـش
به سـوی بهشت می روند: سپـس خداوند فرشته ای خدمت وی می فرستـد و مـی
گـوید:

حاجتت را از مـن بخواه! فاطمه(س) عرضه می
دارد: پروردگارا، حاجت مـن آن است که مرا و کسانـی که فرزندان مرا یاری
کردنـد، مـورد عفو قرار دهی.(12)

 
فاطمه(س) در نگاه امام باقر(ع)

از
امام باقر(ع) در باره مقام و عظمت حضـرت فاطمه(ع) روایاتـی بسیار نقل شده
است از جمله این سخـن امام صادق(ع) نقل می کند که جابـر به امام باقر(ع)
عرض کرد: ای فـرزنـد رسـول خـدا! مـن به فدایت گردم! درباره فضیلت جده ات
فاطمه(س) حدیثی برایم نقل کـن که هـر گاه آن را بـرای شیعیان نقل کنـم،
خـوشحال شـونـد. امام باقر(ع) فرمود: پدرم از جدم و او از رسـول خدا نقل
می کند: چـون روز قیامت فرا مـی رسد، برای پیامبران و انبیای الهی،
منبرهایـی از نـور نصب مـی کننـد که منبـر مـن از همه بـالاتـر است. آن
گاه خداوند فرمان می دهد: ای محمد! سخنرانی کـن. مـن هم چنان سخنانی مـی
گـویـم که هیچ کدام از پیامبران همانند آن را نشنیده باشند.

آن
گاه برای اوصیاء  منبرهایی از نـور نصب می کنند و برای وصی مـن علـی در
وسط آن منبره، منبری نصب می شـود که از همه آنها بالاتر است. سپس خداوند
فرمان می دهد:

ای علی! خطبه بخـوان و علـی سخنانـی
بیان مـی کند که هیچ کـس از اوصیاء هماننـد آن را نشنیـده بـاشنـد. آن
گـاه بـرای فـرزنـدان پیامبران منبرهایی نصب می شـود و برای دو فرزندم
(حسـن و حسیـن) منبری از نـور نصب می شود و به آنها گفته می شـود: سخـن
بگـویید.

آنان چنان سخنانـی بر زبان جاری کنند که
هیچ کـدام از فرزنـدان پیـامبـران، همـاننـد آن را نشنیـده بـاشند. آن
گـاه جبـرئیل نـدا مـی دهـد: فـاطمه دختـر محمـد کجاست؟ خدیجه دختر خـویلد
کجاست؟ مریـم دختر عمران، آسیه دختر مزاحـم، ام کلثـوم مـادر یحیـی
کجـاینـد؟ آنـان از جـای بـرمـی خیزنـــد.

سپـس خـداونـد از اهل محشـر مـی پـرسـد: امروز عظمت از آن کیست؟

محمد
و علی و حسـن و حسین می گویند: از خدای یکتای قهار. آن گاه خداوند می
فرماید: ای اهل محشر! مـن کرامت را برای محمد و علی و حسـن و حسین و فاطمه
قـرار دادم. سـرها را پاییـن بینـدازیـد و چشمها را فرو بنـدید، چـون
فاطمه مـی خـواهد به بهشت برود. سپـس جبرئیل ناقه ای از ناقه های بهشتـی
مـیآورد و حضـرت فاطمه بـر آن سـوار می شـود و در حالی که فرشتگان زیادی
او را احاطه کرده اند، وی را به بهشت میآورند. فاطمه هنگامی که به نزدیک
بهشت مـی رسد، درنگ می نماید. خـداونـد مـی فرمایـد: درنگ شما برای چیست؟
فرمان دادم که شما را به بهشت ببرند. فاطمه عرضه مـی دارد: پروردگارا!
دوست دارم در چنیـن روزی مقامـم شناخته شـود. خداوند می فرماید:

ای دختر حبیبـم! برگرد و نظر افکـن و هر کـس را که دوستی تو یا دوستی یکی از فرزندان تو در دلـش باشد، او را گرفته و وارد بهشت کن.

سپـس
امام باقر(ع) فرمـود: به خـدا سـوگند! ای جابر! در آن روز فاطمه شیعیان و
دوستانـش را همانند پرنده ای که دانه خـوب را از دانه بد جدا می کند، از
بیـن جمعیت جدا می کند، هنگامی که شیعیان آن حضرت همراهـش به نزدیک بهشت
رسیدند، آنان نیز درنگ مـی کنند.

خداوند می فرماید: ای دوستان مـن! درنگ شما برای چیست، در حالـی که فـاطمه در بـاره شمـا شفـاعت کرده است؟

آنان
پاسخ مـی دهنـد: دوست داریـم در چنیـن روزی منزلت ما روشـن شـود. خداوند
می فرماید: دوستان مـن! نظر افکنید و هر کـس که به جهت محبت فاطمه شما را
دوست مـی دارد یا شما را مهمانـی کرده یا به شما لباس داده یا شـربت آبـی
به شما داده یا در غیاب شما از شمـا دفـاع کـرده، بـرگیـریـد و همـراه
خـود به بهشت ببـریـد.

سپـس امام باقر(ع) فرمـود:
ای جابر! در آن روز باقـی نمـی مانند مگـر افراد شک کننـده یا کافـر یا
منافق (و بقیه از بـرکت وجـود فاطمه به بهشت می روند)!(13)

 
فاطمه(س) در نگاه امام صادق(ع)

از
امـام صـادق(ع) در مقـام و مـرتبت و عظمت مـادرش فــاطمه(س) روایات زیادی
نقل شـده که دو نمـونه ذکر مـی شـود: معرفت او بـر همگان لازم است مرحوم
مجلسی در ضمـن روایتی از امام صادق(ع) نقل مـی کنـد: فاطمه صـدیقه کبـرا
است. محـور حـرکت انسان های گذشته، معرفت و شناخت حضرت فاطمه(س) بـوده
است.(14)

روایت دیگری از امام صادق(ع) در ذیل آیه شـریفه"انا انزلناه فـی لیله القـدر"است
که  مـی فرماید: منظور از "لیله" فاطمه و منظور از "قدر" خداوند است. هر
کـس فاطمه را آن گونه که سزاوار است بشنـاسـد ، " لیلة القـدر" را درک
کرده است. (15)

 
فاطمه(س) در نگاه امام کاظم(ع)

 سلیمان
بن جعفـر مـی گـویـد: از حضـرت مـوسـی بـن جعفر(ع) شنیدم: در خانه ای که
اسم محمد، علی، حسن، حسین، جعفر، عبدالله و از زنان، اسـم فاطمه باشد، فقر
و تنگدستی وارد نخـواهد شد.(16)

 از حضرت موسی بـن جعفر(ع) نقل شده است: همـانـا فـاطمه، صـدیقه و شهیده است . (17)

 
فاطمه(س) در نگاه امام رضا(ع)

از حضرت علـی بـن مـوسـی الرضا(ع) روایات متعددی در باره مقام و جـایگـاه رفیع حضـرت فـاطمه(س)  شده است.

روایت متعددی درباره مقام و جایگاه رفیع حضرت فاطمه (س) از حضرت علی بن موسی الرضا (ع) نقل شده است .

اگر
علـی(ع) نبـود، همسری برای فاطمه(س) یافت نمـی شد حضرت امام رضا(ع) از
پدران بزرگـوار خـود از علـی(ع) نقل می کند که پیامبر به مـن فـرمود: ای
علـی! عده ای از بزرگان قـریـش، مرا در مـورد ازدواج فاطمه، سرزنـش کرده و
گفتند: فاطمه را از تـو خواستگاری کردیم و موافقت ننمودی و او را به علی
دادی، به آنها گفتـم: به خدا سوگند! مـن از پیش خود در ایـن باره مخالفت
نکردم و به نظر شخصـی او را به ازدواج علـی در نیاوردم، بلکه خداوند با
ازدواج شما مخالفت و با ازدواج علی موافقت فرمـود. جبرئیل بر مـن نازل شده
و گفت: ای محمد! خداوند عزوجل مـی فرماید: اگر علـی(ع) را نمـیآفریـدم،
برای دخترت فاطمه همتا و همسری در روی زمیـن یافت نمی شد. (18)

- برتری فاطمه(س) بر همگان

همسری
با فاطمه زهرا(س) آنچنان سبب کمال و بـرتری و مباهات است که امام رضا(ع)
از پدر و اجداد گرامیـش نقل می کند که پیامبر به علـی(ع) فرمـود: سه فضیلت
به تـو داده شد که به مـن داده نشـده است. علی(ع) عرض کرد: چه چیزهایی به
مـن داده شده است؟

فرمـود: تو پدرزنی همچون من
داری،که مـن چنین پدرزنی ندارم، همسری چون فاطمه به تو داده شده، که به من
داده نشده است، حسـن و حسین به تـو داده شده، که به مـن داده نشـده
است.(19)

 
فاطمه(س) از منظر امام جواد(ع)

از
آن حضرت در باره حضـرت زهـرا(س) روایاتـی نقل شـده که به دو مورد بسنـده
مـی شـود. مـوسـی بـن قاسـم گوید به حضرت جواد عرض کردم: تصمیـم گرفته
بودم برای شما و پـدر بزرگـوارت طـواف کنـم. گفتنـد که به نیابت جانشینان
نمی شود طواف کرد. فرمود: هر قدر که می توانی طواف کـن، چون ایـن کـار
جـایز است.

سه سـال بعد خـدمت آن حضـرت رسیــدم و
راجع به طـوافهایی که برای معصـومان انجام داده بـودم، تـوضیحاتی دادم.
سپـس عرض کردم: گاهی از طرف مادرت حضرت فاطمه نیز طـواف کردم و گاهی هـم
نکردم. فرمـود: آن را زیاد انجام بده ، زیرا که برتریـن چیزی است که بدان
عمل می کنی.(20)

 
فاطمه(س) به روایت امام هادی(ع)

آن
حضـرت در وجه نامگذاری حضـرت صـدیقه طاهـره به"فاطمه" از رسـول خـدا نقل
مـی کنـد: دختـرم فاطمه را بـدان جهت "فـاطمه" نامیدند که خـداوند عزوجل
او و دوستانـش را از آتـش جهنـم به دور نگه می دارد.(21)

 
فاطمه(س) در نگاه امام عسکری(ع)

از امام حسـن عسکـری(ع) نیز روایاتـی دربـاره حضـرت فـاطمه(س) رسیده است.

- بهشت درخشان از نور زهرا است

امام
حسـن عسکری(ع) از پدران بزرگـوارش از علی(ع) نقل می کند که پیامبر(ص)
فرمـود: آن هنگام که خـداونـد آدم و حـوا را آفریـد، آنـان در بهشت به
خـود مبـاهـات مـی کـردنـد. آدم به حــوا گفت:

خداوند
هیچ مخلـوقی بهتر از ما نیافریده است. خداوند به جبرئیل فرمـود: این دو
بنـده ام را به فردوس بریـن ببر! زمانـی که وارد فـردوس شـدنـد، چشمانشان
به بانـویـی افتاد که جامه ای زیبـا از جامه های بهشتـی در بر داشت و
تاجـی نـورانـی بر سر گذاشته و دو گوشواره درخشان به گوشـش آویخته بود و
بهشت از پرتو نور چهره اش درخشان بـود. حضرت آدم به جبرئیل گفت: حبیبـم
جبـرئیل! ایـن بانـو که از زیبایـی چهره اش بهشت نـورانـی گشته، کیست؟
گفت: او فاطمه دختر محمد، پیامبری است که از نسل تـو می باشد که در آخر
الزمان خـواهـد آمـد. گفت: ایـن تاجـی که بر سر دارد ، چیست؟ پاسخ داد:

شوهرش علی بـن ابی طالب است. گفت: این دو گوشواره که بر دو گوش او است، چیست؟ پاسخ داد: دو فرزندش حسـن و حسین می باشند. آدم گفت:
حبیبـم! آیـا اینـان پیـش از مـن آفـریـده شـده اند؟

گفت: بلـی، اینان در علـم مکنـون خداوند چهار هزار سال پیـش از آنکه تـو آفـریـده شـوی، وجـود داشتنـد.(22)

- پاداش عالمان

از
آن حضرت نقل شده است: زنـی خـدمت حضرت زهرا شرفیاب شده، عرض می کند: مادر
ناتـوانی دارم که نسبت به مسایل نماز شبهاتی دارد. مـرا فـرستـاده است که
از شمـا بپـرسـم.

حضـرت پاسخ او را داد: مجـددا
سـوال دیگـری مطـرح کـرد که پاسخ شنید. باز هـم سوالی دیگر تا به ده سـوال
رسید و پاسخ گرفت. زن از سؤال های ِ بسیار ، شرمنده شده، گفت: بیش از ایـن
شما را به زحمت نمـی انـدازم! حضـرت فـرمـود: هـرچه مـی خـواهـی، سـوال کن.

سپـس
برای تقویت روحیه وی فرمود: اگر به کسی کاری واگذار کنند، مثلا بار
سنگینـی را به او بـدهند که به ارتفاع بلندی حمل کند و در برابر صـد هزار
دینار مزد بـدهند، آیا احساس خستگـی مـی کند؟

زن
پاسخ داد: خیر. حضرت فرمود: مـن در مقابل هر پرسشی که جـواب مـی گـویـم،
پاداشـی به مراتب بیشتر از ایـن از خـداونـد دریافت مـی کنـم. پـس
سزاوارتر است از جـواب پـرسش ها خسته نشـوم. آنگاه فرمود: از پدرم(ص)
شنیدم که فرمـود: در روز قیامت عالمان شیعه، در پیشگاه خداوند حاضر می
شـوند و به اندازه دانششان و کوششی که در راه ارشاد بندگان خدا نمـوده
اند،به آنان مقام و مرتبه داده می شـود، به طوری که به برخی از آنان یک
میلیون نور می دهند.(23)

 
فاطمه(س) در نگاه حضرت مهدی(عج)

عده
ای از شیعیان درباره جانشینـی حضـرت امام حسـن عسکری(ع) با یکـدیگر اختلاف
داشتنـد. در ایـن باره خـدمت حضـرت بقیه الله(عج) نـامه ای نـوشتنـد و
جـریـان اختلاف را ذکـر کـردند.

حضرت ضمـن پاسخ به
نامه آنها فرمود: " و فی ابنة رسـول الله(ص) لی اسوه حسنه " (24) دختر
رسـول خدا (فاطمه) برای مـن سرمشق و الگوی نیکویی است.

حضـرت
حجت بـن الحسـن العسکـری(عج) که جهان را بـا ظهور و احکام نورانی خـود
متحـول می کند و آنچنان حکـومتی در روی زمیـن تشکیل مـی دهـد که تا به حال
ایجاد نشـده است و عدالت را در تمام کـره زمیـن حاکـم می گرداند، فاطمه(س)
را الگو و اسوه خود در رفتار و برنامه حکومتی خود می داند.

آنچه
گذشت جلـوه ای از سخـن معصـومان علیهم السلام در باره عظمت و جایگاه رفیع
فاطمه زهرا(س) بـود. به امیـد آنکه مـورد عنایت آن حضرت واقع شـود و در
جهان ابدی، ما را مشمول شفاعت خـویـش قرار دهد.

 
پی نوشتها:

1ـ بحار، ج43، ص54.
2ـ اعلام الـوری، فضل بـن حسـن طبرسی، تحقیق موسسه آل البیت قـم، چاپ اول، 1417، ج1، ص294.
3ـ بحـار، ج43، ص،26 / عوالـم العلوم، 1/11، ص148.
4- آل عمران /42.
5- بحـار، 43، ص24،حدیث ،2 منـاقب ابـن شهر آشـوب، ج3، ص360، موسسه انتشاراتی علامه، قم.
6ـ احزاب، 23.
7- بحار،ج29، ص11.
8ـ احتجاج، ، ص321.
9- بحار، ج 43، صص 81-82، حدیث 3.
10- بحار، ج 92، ص 196.
11ـ زخرف، 69.
12ـ عوالـم العلـوم، 1780/2/11 ـ 1779.
13ـ بحـار، ج43، ص64/ عوالم، ج2،ص116.
14ـ همان، ج43، ص105.
15ـ بحار، ج43، ص65، حدیث 580.
16ـ سفینه البحار، ج4، ص295.
17ـ مرآه العقول،ج5، ص315.
18ـ بحار، ج43، ص،92/ مسنـد الامام الـرضا، ج1، ص41، حـدیث 177.
19ـ مسنـد الـرضـا، ج1، ص119، حـدیث 81.
20-  کافی، ج4، ص314، حدیث 2.
21ـ همان، ص74.
22ـ لسان المیزان، ج3، ص346.
23ـ همان، ص3، حدیث3.
24ـ همان، ج53، ص180.