از دیدگاه ویکی پدیا :
کاریکلماتور نامی است که احمد شاملو بر نوشته‌های پرویز شاپور گذاشت. این کلمه ابتدا در سال ????
در مجله خوشه به سردبیری شاملو به کاربرده شد و حاصل پیوند «کاریکاتور» و
«کلمه» است. به نظر شاملو، نوشته‌های شاپور کاریکاتورهایی است که با کلمه
بیان شده‌است.
***
مادر «شاپور» می‌گفت: «60 سال بچه بزرگ کردم، یک کلمه حرف حسابی از دهانش
نشنیدم.» ولی همین حرفهای ناحساب شاپور که با اسم «کاریکلماتور»، از
مجموعه ها و جنگ های هنری و ادبی سر در می‌آورد، از بهترین و طنازانه ترین
ستون های این مجلات بود. این کاریکلماتور است که اسم شاپور را به ادبیات
مدرن ایران سنجاق کرده. در زیر چند نمونه از کارهای شاپور را می خوانیم:
- به عقیده گیوتین، سر آدم زیادی است.
- هر درخت پیر، صندلی جوانی می‌تواند باشد.
- گربه بیش از دیگران در فکر آزادی پرنده? محبوس است.
- زندگی بدون آب از گلوی ماهی پایین نمی رود.
- برای مردن عمری فرصت دارم.
- در خشکسالی آب از آب تکان نمی خورد.
- رد پای ماهی نقش بر آب است.
- گل آفتابگردان در روزهای ابری احساس بلاتکلیفی می کند.
[ پنج شنبه 89/2/30 ] [ 8:42 صبح ] [ مجتبی نصیری ]
