ولادت با سعادت یازدهمین خورشید ولایت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام بر شما دوستان عزیز تبریک و تهنیت باد.
شمیم گلهای «ربیع الثانی»، فضای «مدینه» را فرا می‌گیرد و لحظهها آکنده از عطرِ «صلوات» می‌شود. خانه «امامت» را اینک پایان انتظار است؛ انتظاری که آمدنش را با «انتظاری» شگفت و گسترده، پیوند خواهد زد.
کسی می‌آید از آن سوی کهکشان ها، ـ عطر شکوفه بر لب ـ تا غربت سرایِ مدینه را غرق شادی و شور نماید؛ غرق عطر حضور!
کسی می‌آید که ادامه «خیر» است؛ از «آدم» علیه السلام تا «خاتم» صلی الله علیه و آله و از حضرت خاتم صلی الله علیه و آله، تا وارث حقیقیِ خیر؛ «حضرت بقیة اللّه الاعظم، مهدی عجل‌الله‌فرجه».
کسی می‌آید که بهارانه ربیع الثانی را علت طراوت و درون مایه شگفت زیبایی ست.
بهار تازه و گل تازه و چمن تازه ستاره یار و فلک یار و دورگردون، یار
هر آن که بر گل رخسار تو گشاید چشم بهار را چه کند؟ ای به «چهر» رشکِ بهار!
درخت اگر گل سوری، به باغ آورده نهال قامت تو، آفتاب دارد بار!
مولاجان، یا ابامحمد، یا حسن بن علی علیهماالسلام!
درود خداوند بر تمام لحظه‌های آسمانی زندگی ات؛ چه در مدینه، چه در سامّرا! چه آنگاه که «عطر ولادتت»، مشام مدینه را نواخت؛ چه آنگاه که «سوز شهادتت»، سینه سامّرا را گداخت!
مولا! امروز، نام و یادت آسمان و زمین را مفتون خویش کرده است و دلها، پر از شادمانه‌های «ولایت» توست!
مولاجان، دردمندانیم، بسته به آستانت نظر! عطایمان کن در دنیا زیارتت را و در آخرت شفاعتت را.
امروز دریاب دلهای شیفته‌ای را که مفتون اجابت نگاهت شده‌اند.
دریاب در اجابت سبز دعایت، قنوتِ دستهایی را که دخیل به «سامّرای» یادت بسته‌اند و تو را به عظمتِ «موعود واپسین» قسم می‌دهند.
برآور حاجتهایمان را مولا!
[ یکشنبه 89/12/22 ] [ 8:23 صبح ] [ مجتبی نصیری ]
