نشود زمزمة خون شهیدان خاموش سوز عرفانی این نغمه ز سازی دگر است
... و رازی شگفت در این «عاشورا»ست، که نه مشمول مروز زمان می‌شود، نه از جلوه و شور آن کاسته می‌شود، نه از تب و تاب می‌افتد و نه الهام بخشی آن کمرنگ می‌گردد.
باز هم فصل عزای حسینی و محرّم از راه می‌رسد؛ ایّام عشق‌ورزی به خاندان پیامبر، روزهای همدلی با عترت رسول‌الله موسمِ اشک‌فشانی در سوگ مظهر عزّت و افتخار، عزیز خدا و رسول، سیّدالشهدا علیه السلام.
باز هم محرّم است، فروردین جان‌ها و بهار ایمان‌ها، ماه پاسداری از حرمت انسان و حریم قرآن، ماه بیداری وجدان‌ها، ماه شکفتن شکوفه‌های عزّت و آزادگی، غیرت و مردانگی، ظلم ستیزی و عدالت‌خواهی.
محرّم که می‌رسد، جوامع شیعی به عطر عاشورا معطّر می‌شود؛ دل‌های عاشقان، بی‌قرار کربلا می‌شود، پرچم‌های سیاه و لباس‌های مشکی و کتیبه‌های عاشورایی، نسیم روح بخش حسین بن علی علیهما السلام را در هر کوی و برزن جاری می‌سازد. نام اباعبدالله علیه السلام و یاد کربلا و عاشورا به یاد‌ها می‌آورد که: «هر روز عاشورا و همه جا کربلاست».
«دسته‌های عزاداری»، گُردان‌های عاشورایی است که به ندای «هل من ناصر» فرزند فاطمه،«لبّیک» می‌گوید.
«مجالس سوگواری»، پایگاه‌های نشر و گسترش فرهنگ عاشوراست.
«ذاکران حسینی»، پیوند دهندگان دل‌های عاشق به امام حسین علیه‌السلام اند.
«مبلّغان دینی»، پیام رسانان نهضت کربلا به اقشار جامعه‌اند.
«بیرق‌های عزا»، نشانة اهتزاز عقیده و ایمان بر بام زمانه و تاریخ است.
«اشگ‌های ماتم»، شست و شو دهندة دل و صفا بخش جان عاشقان است.
«هیئت و حسینیه‌ها»، مراکز امداد‌رسانی و پشتیبانی از دلسوختگان اهل‌بیت و دلباختگان حریّت و آزادی است.
«شاعران عاشورایی»، تغذیه‌کنندگان روح مشتاق به تعالیم خاندان رسالت‌اند.
راستی که حسین بن علی علیهم السلام، چراغ هدایت و کشتی نجات و پیشوای حماسه و امام عزّت و افتخار است و فریاد عزّت بخش و بیداری آفرین او در عاشوراهای زمان و در کربلاهای زمین و در سراسر دنیا که مظلومان آگاه با ستمگران جبّار مبارزه می‌کنند (که انتفاضة فلسطین یک نمونه از آن است) همچنان به گوش می‌رسد.
دانشگاه حسینی، همواره داوطلب ورود می‌پذیرد. در این دانشگاه، استاد، «حسین علیه‌السلام» است و درس، «ایمان» و «ایثار» و «عزّت» و «افتخار». مدّت آن تا همیشه است و شعبه‌های آن در همه جا، حتی در همة خانه‌ها دایر است و هیچ شرط سنّی ندارد،فقط عشق می‌خواهد و معرفت. از برنامه‌های اصلی این دوره، «امر به معروف و نهی از منکر» و تلاش برای اصلاح جامعه و مبارزه با مفاسد است. به آنان که با رتبة عالی و امتیاز بالا فارغ‌التحصیل این دانشگاه می‌شوند، مدرکِ «شهادت» داده می‌شود.
درسهای عاشورا متنوّع و فراوان است. شاگردان این مکتب، هم باید این درس‌ها را خوب فراگیرند، هم به فرزندان و نسل‌های آینده یاد بدهند و به به زبان‌های دیگر ترجمه کنند. برخی از این درس‌ها از این قرار است:
ـ زندگی و عمر، فرصت کسب رضای خداست، پس در همه حال باید در پی آن بود.
ـ برای عقیده و حق، باید فداکاری کرد و جان باخت تا جاودانه شد.
ـ مرگ شرافتمندانه، حیات ابدای است و زندگی با ذلّت، مرگ تدریجی است.
ـ مرگ، پل عبور به سوی آخرت است و آن سوی پل، بهشت یا دوزخ، نتیجة عمل و انتخاب ماست.
ـ در دوران حاکمیت جور و جهل، باید با سلاح شهادت و خون، ظالم را شکست داد و پردة جهل را درید؛ چرا که بی‌تفاوتی، گناه است.
ـ اگر پیشوایی امّت را تبهکاران بی‌دین بر عهده بگیرند، اسلام از بین می‌رود.
ـ امر به معروف و نهی از منکر، رسالت دینداران و استمرار خط امامت و نبوّت است.
ـ مسلمان حق ندارد در برابر فساد و بدعت و تحریف، سکوت کند و سازش نماید.
ـ جز حاکم به قرآن و متعهّد به دین و قائم به قسط و خود ساخته و ربّانی، کسی حقّ زمامداری بر مسلمین ندارد.
ـ مرگ با عزّت بهتر از حیات ذلیلانه است.
ـ شعار عاشوراییان در مقابل تهدید مستکبران و جبّاران، «هیهات منّا الذّلّة» است.
ـ انسان اگر به خدا و قیامت هم ایمان نداشته باشد، باید «آزاده» باشد.
ـ تکیه‌گاه و مولی و سرپرست مؤمن در همه حال و در هرجا «خدا»ست.
ـ فرهنگ عاشورا، فرهنگ «شهادت‌طلبی»، «ایثار» و «مقاومت» است.
ـ با ستمگران زورگو، نه سازش نه تسلیم، نبرد تا شهادت!
ـ مبارزان راه خدا، چه بکشند و چه کشته شوند، پیروزند.
ـ مرگ در راه عزّت و افتخار، حیات ابدی است و شهیدان زندگان جاویدند.
ـ مدّعیان مسلمانی بسیارند، اما صحنة امتحان، صادقان و مدّعیان دروغین را نشان می‌دهد.
ـ قیام برای خدای شکست ندارد و شهادت، نوعی پیروزی است.
ـ باید تابع «تکلیف» و در پی انجام «وظیفه» بود، هر چه که باشد! و هر جا که باشد!
ـ آنکه به وظیفه عمل کند، چه فاتح شود و چه شکست بخورد، پیروز است.
ـ باید تابع «تکلیف» و در پی انجام «وظیفه» بود، هر چه که باشد! و هر جا که باشد!
ـ آنکه به وظیفه عمل کند، چه فاتح شود و چه شکست بخورد، پیروز است.
ـ شکم‌های پر شده از حرام، دل‌ها را سنگ و گوش‌ها را از شنیدن حق، کر می‌سازد!
ـ خواصّ و چهره‌های شاخص اگر در مقاطع حسّاس به وظیفه عمل نکنند، جامعه‌ای را به ذلّت می‌کشند.
ـ رفاه‌طلبی و دنیازندگی، مانع عمل به تکلیف و پیروی از حق می‌شود.
ـ شیعة حسین علیه‌السلام، هرگز با دشمن اسلام و مسلمین، سازش نمی‌کند و عزّت خود را نمی‌فروشد.
ـ اصلاح‌طلبی واقعی، جهاد با فساد و ظلم و تلاش برای کاستن از گناه در جامعه است.
ـ خون و شهادت، سلاحی برنده و دشمن‌شکن است.
ـ خون بر شمشیر پیروز است.
ـ هر روز عاشوراست، همه جا کربلاست و همة ماه‌ها محرّم است.
ـ عزاداری، رمز بقای حماسة عاشوراست و سلاح اشک، فریاد مظلومیت است.
ـ فلسفة قیام عاشورا، احیای دین و ترویج نماز و گسترش معنویات و مبارزه با منکرات است.
اینها گوشه‌ها و نمونه‌هایی از درس‌ها و پیام‌ها و عبرت‌های عاشوراست که از سخنان سیدالشهدا علیه السلام و قیام و شهادت او و بازتاب حماسة کربلا در تاریخ، به دست می‌اید.
عاشورا، مکتب است و دانشگاه؛ حسین علیه‌السلام معلّم و شیعیانِ عزادار، شاگردان او.
خدا کند که در «کلاس عاشورا»، از مردود شدگان نباشیم و درسهای عاشورا را از یاد نبریم.
چشم امیدمان به شفاعت و عنایت توست یا اباعبدالله!
بهمن (1385) سال پیامبر اعظم «ص»
[ پنج شنبه 85/11/12 ] [ 8:7 صبح ] [ مجتبی نصیری ]
