این بانو کیست که پاکی، از خورشید عفت او جلوه گرفته است و قداست، از کوثر عصمت او آب و تاب؟! این بانو کیست که کویر قم، به قدوم دعای او، به بهار نیایش و ستایش تبدیل شده است و کهکشان امامزادگان قم، در آسمان معنویت و منظومه عشق او اجرام طواف بر قامت ارادت خود بسته اند و ملایک، بال تبرک و توسل به ضریح آسمانی اش میکشند؟!
تو، «شفیعه محشری» که شمیم بهشتی شفاعت، از شبکه های ضریحت مشام امید را مینوازد: «یا فاطمهُ اِشْفَعی لَنا فی الجنهِ فانّ لکِ عندَ اللهِ شأنا مِنَ الشأنِ». و بوی قبر پنهان زهرا علیهاالسلام در لحظه لحظه آئینه های حرمت نمایان است؛ و کوچه باغ یادها، از تو بوی یاس کبود گرفته است .
سلام بر بزرگ بانویی که نسیم یادش،
دل ها را به مهمانی چراغ ها آورده و دریای
جان های عاشق را خروشان کرده است،
با بوی شب بوها و صدای مناجات!
خوب می دانم که روز وفات تو، روز تاریکی برای سرزمین قم بوده است.آسمانش، دل به هوای تو بسته بود و خاکش، به شوق قدم هایِ تو نفس می کشید؛ اما ناگهان، موج حزن و اندوه، در همه شهر جاری شد.
مَنْ زارَ قَبْرَ عَمَّتى بقُمْ، فَلَهُ الْجَنَّته»
هرکس قبر عمّه ام حضرت معصومه سلام اللّه علیها را با علاقه و معرفت در قم زیارت کند،أهل بهشت خواهد بود.
کامل الزیارات : ص 536، ح 827، بحارالانوار: ج 99، ص 265.
[ شنبه 90/12/13 ] [ 12:0 عصر ] [ مجتبی نصیری ]